... και μετά ξαναέρχεται η αποφράς Δευτέρα. Όλη η χαρά του Σαββατοκύριακου, βουλιάζει μέσα στο Δευτεριάτικο, πρωινό καφέ, που - κι εγώ δεν ξέρω πώς- καταφέρνω να φτιάξω πιο πικρό κι από πικρό ... Άντε και καλή βδομάδα, λέω στο εαυτό μου, που βρίσκεται σε νάρκη. Κι εκείνος φυσικά δεν απαντά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου