Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Το Παγωτό


Μερικές φορές, όταν εξαντλούνται όλα τα θέματα, όταν όλοι οι φίλοι μας έχουν «κάτι άλλο να κάνουν», όταν δεν έχουμε μεριμνήσει εγκαίρως, για το τι θα κάνουμε το Σαββατόβραδο, όταν, με λίγα λόγια, έχουμε μείνει «μπουκάλα» στο σπίτι, επέρχεται μια πλήξη.

Αυτό πάθαμε, ο γιος μου κι εγώ το προηγούμενο Σάββατο. Μείναμε «μπουκάλα» στο σπίτι! Νωρίς δεν ήταν, για να βγούμε βόλτα, αργά δεν ήταν για να πάμε για ύπνο, καθότι το Σάββατο δεν πάμε για ύπνο νωρίς, αποφασίσαμε να φτιάξουμε παγωτό, από το κουτί.
  
Παγωτό από το κουτί, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι το παγωτό που αγοράζουμε από το super marker, ή και το μπακαλικάκι της γωνίας, στην προκειμένη περίπτωση, και το οποίο γίνεται πανεύκολα, ανακατεύοντας τα φακελάκια που περιέχει, με γάλα, στο μίξερ.

Συγχρόνως, είχαμε δυνατά τη μουσική και χορεύαμε-τραγουδούσαμε διάφορα…

Είχα βάλει και κάτι φράουλες να γίνουνε μαρμελάδα, από μια συνταγή που βρήκα από το ίντερνετ, για να τη ρίξουμε από πάνω, αλλά από το χορό και τα τραγούδια τις έκαψα! Χαχαχα! Πάει κι αυτό, το είπα. Αμαρτία εξομολογούμενη…μισή αμαρτία!

Άνοιξα λοιπόν, εγώ ο σεφ, το κουτί και άρχισα να διαβάζω τις ετικέτες στα σακουλάκια, προτρέποντας το γιο μου να διαβάζει τις οδηγίες στο κουτί, ώστε να ξεκινήσουμε το «δύσκολο» εγχείρημα.

Σιγά, σιγά ανακατέψαμε όλα(;) τα υλικά και θυμήθηκα μια ιδέα για γρήγορο πάγωμαΈβαλα το ένα μπολ με το μείγμα, μέσα σε ένα άλλο με παγάκια και ανακάτευα. Λίγο - λίγο άρχισε να παγώνει. Ο γιος μου είχε ενθουσιαστεί από την ταχύτητα ψύξης, αλλά εμένα «κάτι» δεν μου άρεσε.

Το παγωτό, όπως το δοκίμασα, είχε μια γεύση κάπως επίπεδη, σαν να έλλειπε ένα συστατικό.

«Ρε συ, μήπως ξεχάσαμε τίποτα;», τονε ρωτάω, κοιτάζοντας συγχρόνως γύρω-γύρω, για κανένα ξεχασμένο φακελάκι .
«Όχι, όχι» απάντησε με εκείνο το αδιάφορο ύφος, που οι γονείς ξεχωρίζουμε σαν ελαφρώς ένοχο…
«Λέγε ρε!» , τον αγριοκοίταξα, να ψαρώσει και να «ξεράσει» την πικρή αλήθεια, που υποψιαζόμουνα. «Τι το ’κανες το άλλο σακουλάκι;» Έριχνα άδεια για να πιάσω γεμάτα…
«ΕΓΩ; Εσύ το ξέχασες!» μου είπε ξεδιάντροπα και πήγε πίσω από κάτι κουτιά με μπισκότα, στην άλλη άκρη της κουζίνας (στην οποία άλλη άκρη της κουζίνας, δεν είχα πάει από το πρωί, σας ορκίζομαι) και ξετρύπωσε ένα σακουλάκι που έγραφε ΓΛΑΣΟ ΒΑΝΙΛΙΑΣ!

Το τερατένιο παιδί μου, ήθελε να ρουφήξει όλο το γλάσο βανίλιας από το σακουλάκι! Μόνος του. Κρυφά από τον πατέρα! Και να μου χαλάσει και το παγωτό!

Με είχαν πιάσει τέτοια γέλια από την κουτοπονηριά του, που δεν μπορούσα να κρατήσω άλλο το υφάκι «αυστηρός και κομ ιλ φο πατέρας» που τον έπιασα και πέσαμε κάτω και οι τρεις (εγώ, αυτός και το σακουλάκι) και τον γαργάλησα μέχρι δακρύων, για τιμωρία.
Το γλάσο δεν το έφαγε, το έριξα κακήν κακώς μέσα στο μπωλ και το ανακάτεψα μαζί με το υπόλοιπο μείγμα.

Το παγωτό πάγωσε και φαγώθηκε την επόμενη. Τρωγόταν ευχάριστα...

Η φωτογραφία είναι ΕΝΤΕΛΩΣ παραπλανητική και δεν έχει καμία σχέση με το δικό μας παρασκεύασμα!

25 σχόλια:

ZouZouna είπε...

Δεν το κατέω... ούτε πρόκειται, να το φτιάσω, λέω η ξανθιά.
αλλααααά προτιμώ της φωτογραφίας!!!
μερσί και παρακαλώ!

καλημέρα είπα? ξεχάστηκα!
καλησπέρα σας !

dimiscon είπε...

Αχαχαχα! Καλημέρα, καλησπέρα. Ναι, της φωτογραφίας θέλω κι εγώ!

serenata είπε...

Αυτό που όλοι βλέπουν μια φωτογραφία και γω δεν τη βλέπω έχει αρχίσει να μου τη δίνει πια!!!!!
Τέλος πάντων, καλά περάσατε δηλαδή.
Καλό απόγευμα:)

dimiscon είπε...

@serenata : Χαχαχα! Γιατί δεν τη βλέπεις; Να σου τη στείλω με mail! Δεν πειράζει όμως, γιατί η φωτογραφία είναι ΤΕΛΕΙΩΣ παραπλανητική...

vanilla είπε...

αααα! παγωτό! δεν υπάρχει τίποτα πιο υπέροχο από ένα γευστικό απολαυστικό παγωτό!
μου αρέσει πολύ το όλο σκηνικό!

dimiscon είπε...

@vanilla : Παγωτό συνοδεία γαργαλητού.... Ακόμα πιο νόστιμο!

Tremens είπε...

Μ άρεσε τόσο πολύ αυτό που διάβασα, παιχνιδιάρικο και όμορφο, με ταξίδεψε σε δικές μου αναμνησεις! Υπέροχε πατέρα, συνέχισε έτσι!

dimiscon είπε...

Νά ˊσαι καλά. Θέλω να διαβάσεις κάτι:
http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=2977433537483431866#editor/target=post;postID=3093112641813006742

Tremens είπε...

Δυστυχώς μου γράφει ότι δεν έχω πρόσβαση...

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Εγώ πάντως κατάλαβα ότι το καταδιασκεδάσατε πατέρας και γιός!!!!
Την καλησπέρα μου!!!!

dimiscon είπε...

@stavroulazerva: super ήτανε!

dimiscon είπε...

@tremens: Αυτά κάνουν τα βλακοταμπλετκινητοαντρόιντ! Πισί και πάλι πισί. Δοκίμασε το
http://dimiscon.blogspot.com/2009/06/blog-post.html?m=1

Tremens είπε...

Μόλις το διάβασα, επίτρεψέ μου να μην το σχολιάσω με άλλον τρόπο εκτός απ τα δάκρυα που αυτή τη στιγμή κυλούν απ τα μάτια μου, σ ευχαριστώ φίλε μου

dimiscon είπε...

Ξέρω... το παθαίνω κι εγώ, κάθε φορά που το διαβάζω. Όλα θα πάνε καλά!

Nasia είπε...

καλέ τι πονηρός γιος!!και καθοταν αθωα αθωα πάνω απο το παγωτό να δει τι θα γίνει ...και το παγωτο και το γλάσο να απολαυσει!!!!!τέλειος....

dimiscon είπε...

Nasia : Δε λες τίποτε! Πολλή πονηριά! Καλά που τον ψυλλιάζομαι, προς το παρόν. Αργότερα... Κύριος οίδε!

Ανώνυμος είπε...

Το παγωτό δεν ξέρω αν σας πέτυχε αλλά η σχέση μπαμπα-γιού σίγουρα σας πετυχαίνει. Ετσι όμορφα να περνάτε πάντα μαζί.

Μαίρη (Ginger) είπε...

Δεν ξέρω γιατί με δείχνει σαν ανώνυμη ενώ ειμαι σίγουρα συνδεδεμένη. Πάντως το προηγούμενο σχόλιο είναι δικό μου και είμαι η Ginger

dimiscon είπε...

Ginger: Είμαστε κολλητοί, πατέρας -γιος! Τη δουλεύουμε όμως και οι δύο τη σχέση μας!
Πολλές φορές παθαίνει το γούγλε ένα κόλλημα και μας δείχνει ανώνυμους. Ίσως έχει μια ροπή προς τους "άλλους Anonymus".
Καλημερούδια!

Μαίρη (Ginger) είπε...

Πρόταση (μονο πρόταση όχι επιμονή και χωρίς ντροπή μου-σου-του)> μήπως ν'άλλαζες το φόντο σε κάτι πιό ανοιξιατικούλι? Αν χρειαστείς βοήθεια εδώ είμαι!

dimiscon είπε...

Ginger : Ανοιξιατικούλι δεν θα το πεις... Το άλλαξα πάντως!

Ανώνυμος είπε...

τα παιδια ειναι το θαυμα της ζωης. Λατρευω τις σκανταλιες τους κ προσπαθω να παραστησω την αυστηρη!αποτυχημενα!!μα δεν ειναι απιθανο,που την εκρυψε?!!
χρυσα

xristin είπε...

Εμείς οι δυό πάμε πακέτο στο.....κάψιμο της μαρμελάδας φράουλα!
Να ζήσουμε να την καίμε!
Εσείς κάνατε τουλάχιστον και παγωτό!
Εμείς ακόμη αερίζουμε την κουζίνα!

dimiscon είπε...

Χρύσα : Όλοι αποτυγχάνουμε στο θέμα της αυστηρότητας. Σημασία έχει η αγάπη, όμως!

dimiscon είπε...

xristin : ΜΗ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙΣ ΤΗ ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ!!! Σιχάθηκα και τις φράουλες και το καλό τους! Την επόμενη φορά, ωμές! Για να μη χάνουμε και τις βιταμίνες.