James Bond και τα μυαλά στα κάγκελα. Πήραμε με το φίλο μου τον Κώστα τα δυο παιδιά και τραβήξαμε στο γνωστό πολυσινεμά. Εγώ τραγουδούσα :
Τα Χριστιανόπουλα θα πάνε σινεμά,
να δούνε πράκτορα 007.
Τα φώτα σβήσουνε και βγαίνει ο Τζέμης Μποντ,
με τη γυναίκα του χωρίς κομπινεζόν,
σε παράφραση του παλιού χριστιανικού τραγουδιού που μας μαθαίνανε στο κατηχητικό.
Ο γιος μου με παρακαλούσε να το βουλώσω, τα ποπ κορν έπεσαν κάτω, μια κυρία έπεσε κάτω, οι θεατές παραληρούσαμε, το μοντέλο της ντιζελομηχανής μού έγινε αμέσως γνωστό από το καμάρι μου, λόγω τρενομανίας που τον δέρνει, ο διπλανός μου είχε κάτι σαν τικ με τον αριστερό του αγκώνα, που νόμιζα ότι όλο με σκούνταγε γιατί κάτι ήθελε να μου πει, το παιδάκι από πίσω μου (δεκαπεντάρικο έφηβο) βάραγε δυνατά με τα πατουσάκια του (46 νούμερο, χωρίς τα δάχτυλα), την πλάτη της καρέκλας μου και με έκανε να βιώνω έντονα κάθε έξαρση του σεναρίου. Σε κάθε έκρηξη στην οθόνη, βρισκόμουν να κάνω παρέα με την πλάτη της καρέκλας του μπροστινού μου. Ένα μεγάλο μέρος των ποπ κορν φαγώθηκαν εκ μέρους μου, λόγω αυτής της ώσης και χωρίς πραγματικά να θέλω να τα καταπιώ…
Ο Χαβιέ Μπαρδέμ ήταν Α-ΠΙ-ΣΤΕΥ-ΤΟΣ! Την ώρα που την "έπεσε" (με την ερωτική έννοια) στον Τζέμη, έπεσε βαριά σιωπή στο φιλοθεάμον κοινό, η οποία συνοδεύτηκε από μουδιασμένα γέλια. Τι κατάλαβαν ή δεν κατάλαβαν τα τέκνα μας, δεν το έμαθα ποτέ…
Η ωραία Ελληνίς (κορίτσι του Τζέμη δεν θα την πεις) εμφανίστηκε για μερικά δευτερόλεπτα, να τον χαρχαλεύει πάνω στο κρεβάτι και μετά εξαφανίστηκε στα παρασκήνια. Ήταν πολύ ωραία, πάντως. Εμένα δηλαδή, μου άρεσε...
Αυτά τα σαυροειδή ζώα που κόντεψαν να φάνε τον ήρωά μου στο ημιυπόγειο του καζίνου, πώς τα λένε; Το είδος εννοώ όχι «Το ένα Σαντρίνα και το άλλο Αμαρυλλίς»…
Μετά, όλοι κλάψαμε με τα πικρά δάκρυα του Τζέμη και συμμεριστήκαμε το πένθος του. Αντί στεφάνου, καταθέσαμε ένα συμβολικό ποσόν στον τραπεζικό λογαριασμό της ένωσης "wannabejames" που κατοικοεδρεύει στην Τρίπολη (Ελλάδας-Λιβύης 5-0).
Η Αντέλ το είπε ωραία το τραγουδάκι (σίγουρα καλύτερη ηχητική κάλυψη από "Τα Χριστιανόπουλα").
Άντε και του χρόνου, Ντάνιελ!
6 σχόλια:
Χαχαχαχα μου έφτιαξες τη διάθεση...ειδικά εκεί με το τραγουδάκι με τα Χριστιανόπουλα :p Kαλησπέρες :)
κορυφαίο το τραγουδάκι! θα προσπαθήσω να το αποστηθίσω να το λέω κι εγώ!!
πάντως, να ξέρεις, ότι αν είσαι από αυτούς που κάνουν φασαρία στο σινεμά...σε μισώ! πήγα σε μια προβολή που ήταν γεμάτη με τύπους που το έπαιζαν πολύ κουλ, ωστε να έχουν ήδη κάνει όταν ήταν μωρά παιδιά, αυτά που έκανε ο τζεημις σ αυτή την ηλικία, και πολύ μου την έδωσαν στα νεύρα... τεσπα, εμένα μ άρεσε πολύ η ταινία και συμφωνώ με τα σχόλιά σου!! ίσως να μην σε μισώ και τόσο τελικά!!
συγχαρητήρια και για το καμάρι σου με τα ωραία ενδιαφέροντα (αλήθεια το εννοώ)!! :)
Ήταν βδομάδα Τζέμις αυτή που μας πέρασε :)
Ο/Η bremelaxrinaki paliokoritso : Δεν είναι ωραίο; Πες στο και στο γιο μου!
balanced girl...not : Μη με μισείς! Δεν κάνω φασαρία στα σινεμά...
Koueen : Πράγματι...
Μην εκτίθεσαι παιδί μου, που τα θυμήθηκες τα χριστιανόπουλα? μην εκθέτεις ηλικίες !!! χα χα χα !!!!!
και εις άλλα με το καλό!
Με επεισες με δυό λόγια να μη το απολαύσω και να παραμείνω στην πανδεσία της Αντέλε. Καλή σου μέρα.
Δημοσίευση σχολίου