Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012

Σ’ έπιασα να κάνεις τρίο και πάω για το ψυχιατρείο


Νομίζω πως τα ψωμιά μας είναι μετρημένα. Όλα μου δείχνουν προς αυτήν την κατεύθυνση.
Το Κράτος μας διαλύεται. Τα ήθη μας εκλύονται. Πήραν τα στήθια μας φωτιά, πυρκαγιά, μια φωτιά μου καίει τα στήθια, μια φωτιά. Η Δικαιοσύνη, το έκοψε και το έκανε Σήλια, γιατί καρφωνότανε. Οι Έφοροι αποδείχτηκαν εύφοροι. Αεροπλάνα πουλιούνται τζαμπέ ολέ. Μάνα μου, τα κλεφτόπουλα, γιατί είναι πολλαπλασιασμένα; Ποιος τα καλλιέργησε;

Μια η χρεοκοπία, μια το κρύο, η πείνα (άρχισα και δίαιτα) η ανεργία (όπου να’ ναι θα το αρχίσω και αυτό), η χειμερινή κολύμβηση, με βαζελίνη «για να πιάσουν το Σταυρό».... Το λέει και το τραγούδι.
Μια που, εκεί που οδηγούσα
και τα κόκκινα περνούσα
μου την πέφτουν πέντε μπάτσοι
και τον ένα τους πατώ. 
(Χωρίς να ομοιοκαταληκτώ)

 Όλα μας οδηγούν προς τον Αρμαγεδώνα. Ξορκισμένος, στα όρη, στ' άγρια βουνά.

Η Αποκάλυψη τείνει να μας ξεβρακωθεί ολάκερη μπροστά στα έκθαμβα μάτια μας- επί χρήμασι πάντα. -Χορός στο τραπέζι είκοσι ευρώ – δεν έχω πά’νε στο διπλανό. (τα δικά μου μάτια, εκτός από έκθαμβα είναι ΚΑΙ αστιγματικά, οπότε εμένα θα μου ξεβρακωθεί ΚΑΙ αστιγματικά, που όπως και να το δεις είναι ένα πλας).

Εδώ είσαι κι εδώ που είμαι θα’ ρθεις, ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων, είμαι και λίγο ντεφουρμέ απόψε και το χάνω… αλλά το Τέλος είναι κοντά (στο τζάκι - το λέει και το τραγούδι).

Επιπλέον, θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω πως θα φαλίρουμε, ατάκτως ή εκτάκτως ή τέλος πάντων, μη δίνετε πολλή σημασία, γιατί τώρα μιλάει ΚΑΙ το ποτό, σαν να μην έφτανα εγώ, μόνος μου, αλλά ακούω δυο φωνές και με μπερδεύει. (το έχει πει και το τραγούδι, με τεράστια επιτυχία). Μάλιστα, θα φαλίρουμε μια νύχτα που θα ’ναι Σαββατόβραδο- μην το πεις για το τραγούδι- και δεν θα προλάβουμε να αποσύρουμε τις καταθέσεις μας.
Ο λόγος δεν είναι πως το Σαββατόβραδο κλείνουν οι τράπεζες, επειδή  οι υπαλλήλοι πάνε δήθεν να δουν τη Θεά να άδει. Δεν άδει. Ποια Θεά; Ποια λεφτά;
Ο λόγος είναι πως (μη μου πικραίνεστε) δεν έχουμε καταθέσεις, γιατί κάποιοι από εμάς:

Α) τις έχουμε αποσύρει ήδη στα νησιά ή Κείμαν, Αιλ οβ Μαν, Γέα μαν, Γιο μαν, Χαβάη 5-0, Ελβετία  που δεν ήταν νησί, όπως το λέει και το τραγούδι και αλλαχού.

Β) τις έχουμε αποσύρει προ ετών και τώρα δεν έχουμε άλλες να αποσύρουμε και αποσέρνουμε το ταλαίπωρο κορμί μας από τράπεζα σε τράπεζα μπας και ξέμεινε σε κανένα λογαριασμό, κανένα πεντόευρω. (Σε κανένα λογαριασμό και κανένα πεντόευρω, επίσης. Δεν είσαι πουθενά. Ναι, το τραγούδι).

Γ) δεν είχαμε ποτέ καταθέσεις και ούτε, απ’ ότι φαίνεται, πρόκειται να ‘χουμε κι όταν σκεφτόμαστε καταθέσεις, το μυαλό μας πάει στο πρωινό chessimo.

Μαυροφορεθείτε λοιπόν, μη διστάζετε, δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς, για να δείξουμε την κατάστασή μας. Μόνο μαυροφορεμένους να μας βρει το Τέλος, που είναι και σικ. 
Υπάρχει και το ανάλογο μέρος για την αγορά του κατιτίς σας, που θα σας υποδείξω ΕΓΩ.

 Επιλέξτε ποιο ασσεξουάρ θα είναι του στυλ σας και φορέστε το άφοβα. Διαλιέχτε, ανάμεσα σε ανδρικά και γυναικεία, ή ακόμα χειρότερα, αποσυντονίστε τους πάντες μπλέκοντας τα στυλ και κάνοντας τη μόδα του ανδρόγυνου! 
Αφήστε τις τηλεπερσόνες να ντύνονται όπως νομίζουν. Η Μόδα είναι αλλού. Μην κομπλάρετε με τα πολύχρωμα ντεκολτέ και τα απύθμενα σύνολα ή και το ανάποδο. Τολμήστε τολμηρά και χωρίς αναστολή. Αφεθείτε στη γοητεία του απόλυτου. Μπλακ ιζ μπλακ. Το λέει και το τραγούδι.
Αφήστε τη φαντασία σας να οργιάσει, όσο είναι ακόμα νωρίς. Του χρόνου, μπορεί να μας βάλουν φαντασιόσημο. Χρησιμοποιήστε και ένα και δύο (πέφτω στην παγίδα με το τραγούδι πάλι) και τρία ασσεξουάρ, μαζεμένα και καταπλήξτε τα πλήθη. Δέστε τα στη μέση, στα πόδια, στα χέρια, στο λαιμό (κυρίως) και πάρτε τους δρόμους. Ποιος θα τολμήσει να σας σταματήσει; Η Αστυνομία; Το Κράτος;  Ο πρώην διευθυντής ειδήσεων της ΕΤ3; Κανείς! Κινηθείτε ελεύθερα. Βγείτε στα Κανάλια. Το θάρρος σας θα εκτιμηθεί! Οι ρεπορταζούδες θα πέσουν πάνω σας σαν τις μύγες μες στο γάλα. Ο χρωματικός συνειρμός είναι ατυχής, το ξέρω. Σαν το γάλα μες στις μύγες πρέπει να πω.
Και αφού τα φορέσετε τα ‘φχαριστηθείτε και τα χαρείτε, δείτε και το χρηστικό τους κομμάτι. Βγάλτε το ασσεξουάρ σας και με διακριτικές κινήσεις, πνίχτε και κα’ να μαλάκα από όλους αυτούς που πηγαινοέρχονται γύρω-γύρω, σε όλη την ΟΝΕ (Ω! ναι!) και μας τα κάνουνε τσουρέκια. Συμπεριλαμβανομένων και των δικών μας Λούληδων.
Και τότε, ας έρθει και η πτώχευσις η ατακτούλα και ό,τι άλλο γουστάρουνε. ΑΝ έχει μείνει και κανείς. Από μας ή απ’ αυτούς.

Όποιος θέλει τη διεύθυνση του μαγαζού, να μου στείλει μήνυμα…

Μέχρι τότε απολαύστε υπεύθυνα

 

6 σχόλια:

Tremens είπε...

Εγώ προτιμώ να κάνουμε μια χρεωκοπία έκτακτη, να το λέμε και στα τηλέφωνα, "Έλα Σίτσα μου, που να στα λέω, κάναμε μια χρεωκοπία, έκτακτη, με τα σι θρου της, με τα σατέν της με το καθετί". Έτσι κι αλλιώς καταθέσεις δεν έχω σε κανένα νησί,ούτε καν στη Μακρόνησο που είναι γνωστή για την χλιδη που εδρεύει εκεί. Αεροπλάνα και βαπόρια φίλε μου, τι τα θες, κάθονταν εκεί και σκούριαζαν, δώστα σε άλλα παιδάκια που δεν έχουν να παίζουν τα δύσμοιρα να χαίρονται.

Α, να μην ξεχάσω, αυτόν τον κύριο από την ΕΤ3 εγώ θα τον είχα συλλάβει μόνο και μόνο για προσβολή της αισθητικής μου - φταίει και η μούρη του, φταίει και το πρόγραμμα. Οπότε καμία έκπληξις!

η Έλενα δε, όλα τα λεφτά ως συνήθως, υπέροχη, καλλίφωνη και με βαθιά νοήματα! τη θυμάμαι σχεδόν παιδίσκη κάπου το 97 να τραγουδά το Πρόκληση με μουσική υπόκρουση κούρδισμα οργάνων και αγαλλιάζεται η βασανισμένη μου ψυχή.

dimiscon είπε...

tremens : κι εγώ δεν έχω να πάρω lego-βάρκα του γιου μου...

Όπως όλοι ξέρουμε δεν υπάρχει αστυνομία αισθητικής, γι'αυτό, καλά έκανες και πήρες το Νόμο στα χέρια σου.

Το '97 ε; αυτές είναι οι εμπειρίες της ζωής!

ασωτος γιος είπε...

ερχεται το τελος
βαλτε τα μαυρα και υποδεχτειτε
ειναι πιο σεξυ ετσι
ξερεις ποια μαυρα
αυτα τα προστυχα

dimiscon είπε...

ασωτος γιος ; τώρα που το ξανασκέφτομαι, το προτιμώ σε τσίγκινη σωβρακοφανέλα.

Dinos είπε...

σιχάθηκα να λέω "μπράβο",γι αυτό...welldone ξάδελφε...αποτύπωσες σε ένα κείμενο όοοοολο το μαυρο χάλι που ζούμε και κοινονικοπολιτικοοικονομικα και στυλιστικοαισθητικοκαλλιτεχνικά....ελπίζω να παρακολουθήσεις στο youtube και τον μπουγα να άδει το "πότε τον παίρνεις πότε τον τρώς"και να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για το επόμενο αρθροκειμενομυθοιστορια...

dimiscon είπε...

Dinos : Αυτές οι λέξεις που χρησιμοποίησες, είναι τόσο ωραίες...
κοινωνικοπολιτικοοικονομικα και στυλιστικοαισθητικοκαλλιτεχνικά. Αναγκάστηκα να τις κάνω κοπιπέιστ, γιατί δεν μπόρεσα να τις επαναλάβω! Ταυτίζομαι! Υποκλίνομαι!
Όσο για το αρθροκειμενομυθοιστορία, είναι πολύ καλό και περιεκτικό, αλλά θα προτιμήσω το "γραφτικό", γιατί το άλλο θα πρέπει να το κάνω συνέχεια κοπιπέιστ....
Μόλις παρακολουθήσω το μουσικούργημα του Μπουγά , θα το μάθεις. Άμεσα!